Hebben wij als sportvereniging iets te maken met de zogenaamde Flexwet?
Ja, wel degelijk! Meer info.
Wij willen een paar mensen voor een “avondje bardienst” €22,69 betalen via de vrijwilligersregeling. Mag dat?
Nee, dat kan niet op deze wijze. Meer info.
Onze trainer heeft overdag al een “normale” dienstbetrekking; bij onze club werkt hij alleen ’s avonds en op zondag. Zijn wij dan toch juridisch en fiscaal als werkgever aan te merken?
Ja.
Mag je een onkostenvergoeding van € 2,27 of € 4,54 per uur betalen?
Nee, onkostenvergoedingen (die tot op zekere hoogte premie- en belastingvrij zijn) mogen nooit per uur worden betaald. De toegestane bedragen zijn altijd jaarbedragen waarbij het aantal werk-uren niet van belang is.. Meer info.
Hoe hoog is de onbelaste kilometer-vergoeding?
€ 0,19 per kilometer.
Kan er ook voor woonwerk-verkeer een onbelaste kilometervergoeding worden betaald?
Ja, zelfs bij een afstand minder dan 10 kilometer enkele reis is het mogelijk € 0,19 per kilometer te vergoeden.
Is het verplicht om een (onbelaste) kilometervergoeding te betalen?
Nee, de (sport-)werkgever is wettelijk niet verplicht om een kilometervergoeding te verstrekken.
Kunnen trainers afstand doen van het recht op uitkering, zodat er geen sociale premies betaald behoeven te worden?
Nee, het recht op uitkering ontstaat van rechtswege.
Moeten wij als sportvereniging ons houden aan een CAO?
Nee, dat is niet nodig, en zelfs niet eens mogelijk. Op verenigingsnivo is er immers geen CAO. Binnen de wettelijke kaders is de sportsector dus volledig vrij om arbeidsrechtelijke afspraken te maken
Wat moeten of wat mogen wij als sportvereniging onze trainer betalen?
De hoogte van het salaris binnen de sportwereld is niet geregeld. Er is geen enkele (wettelijke) regeling voor sportverenigingen over sportsalarissen.
Alles is een kwestie van onderhandelen: het loon kan door partijen geheel naar eigen inzicht worden vastgesteld.
Overigens: wij vinden een bedrag van € 9,11 tot € 12,00 bruto per uur in het algemeen heel redelijk betaald.
Wat is uw mening over de zogenaamde Wet DBA (de vroegere VAR = verklaring (arbeidsrelatie) binnen de sport?
(In 2016 is de VAR verleden tijd geworden en vervangen door de Wet DBA)
We kunnen niet anders zeggen dan dat de Wet DBA nog steeds veel onduidelijkheden bevat omtrent de gezagsverhouding.
Zoals altijd heeft ook hier de medaille een keerzijde:
- de trainer is als het ware zelfstandig ondernemer, met alle risico’s van dien. Hij geniet bijvoorbeeld geen enkele ontslag-bescherming zoals werknemers die wèl hebben. De vereniging aan de andere kant heeft formeel geen echte zeggenschap: zij is immers geen “baas” van de trainer.
- de trainer is (uiteraard) niet verzekerd voor de werknemersverzekeringen. Dit betekent bijv. dat bij ziekte of bij een blessure hij niet wordt door-betaald. Gezien het feit dat de premie van een arbeidsongeschiktheids-verzekering erg hoog is en dus bijna nooit voorkomt, kun je echt spreken van een redelijk hoog risico. Een blessure is immers zo opgelopen……… En als de opdracht eindigt, komt hij niet in aanmerking voor WW.
- de ZZP-trainer dient te verklaren dat de werkzaamheden meestal zonder toestemming van de opdrachtgever door iemand anders kunnen worden uitgevoerd. In de sport zal dit in de praktijk echter op zijn zachtst gezegd niet altijd kloppen of in elk geval ten minste niet prettig zijn voor de leerlingen………
- de trainer heeft zelf de administratieve rompslomp van facturering en van het betalen van inkomstenbelasting, BTW, ZVW en van een beroepsaansprakelijkheids-verzekering (om over pensioen nog maar te zwijgen). Kortom, hij krijgt een zak met geld en moet het zelf maar uitzoeken.
Het succes van de Wet DBA in de sportsector is begrijpelijk. Trainers en sportverenigingen zijn er blij mee. Of echter voldoende is stilgestaan bij de behoorlijk fikse nadelen, wagen wij te betwijfelen……….. .
Wat is eigenlijk het voordeel van een -volledig legale- arbeidsovereenkomst in de sport?
Sociale premies en belasting betalen is nooit leuk. Dat is duidelijk. Toch is er iets positiefs aan te ontdekken: je komt daardoor in aanmerking voor de sociale voorzieningen in ons land.
Dit betekent dat:
– je eventueel WW kunt krijgen;
– je deels wordt doorbetaald in geval van ziekte of bij blessures.
De “minder officiële” werkers in de sport en ook de freelancers hebben dit dus allemaal niet.
Wij hebben de afspraken met onze trainers niet op papier staan, dus de belastingdienst kan ons niks maken. Klopt dit?
Dit is volkomen onjuist.
Een mondelinge afspraak of overeenkomst is namelijk precies even rechtsgeldig als een schriftelijke. Premie- en belastingdoorbetaling wordt uiteraard niet voorkomen door uitsluitend mondeline afspraken aan te gaan. Het zou dan wel erg gemakkelijk zijn, niet waar?
Bij controles zullen fiscus en Uitvoeringsinstelling (de UVW) altijd kijken naar de feitelijke omstandigheden. Indien de werkrelatie wordt beschouwd als een arbeidsovereenkomst, zijn er gewoon premies en belasting verschuldigd, ondanks het ontbreken van een schriftelijk contract. Het enige verschil is de bewijsbaarheid, die moeilijker is als er niks is vastgelegd.
Je schiet er dus niks mee op om de zaak vaag te houden. Integendeel: eigenlijk is het in het belang van beide partijen afspraken netjes en helder vast te leggen. De vraag wat er nu precies is afgesproken (het bestuur van de vereniging kan inmiddels zijn afgetreden bijv.!), wordt zo voorkomen. Kortom: wij adviseren -ook sportmensen- met name arbeidsovereenkomsten altijd op papier te zetten.