Trainers en penningmeesters lopen in toenemende mate gezamenlijk in polonaise over de sportvelden, met Var-papieren juichend boven de hoofden!
Wat is een VAR?
VAR betekent “Verklaring arbeidsrelatie”. Indien een trainer als zelfstandige aan de slag wil, kan hij op de site bij de belastingdienst zo’n Var aanvragen, die relatief snel en gemakkelijk wordt verkregen. Clou van de zaak is namelijk dat de fiscus niet echt controleert (!) of alles correct is ingevuld door de trainer (maar deze nu wel kent na de aanmelding).
Zonder de zaak al te ingewikkeld te maken, biedt alleen de zogenaamde Var-WUO (winst uit onderneming) zekerheid (de 3 overige Var-mogelijkheden laten we even voor wat ze zijn). Mits de penningmeester een kopie krijgt van de Var èn van het paspoort, loopt de club (anders dan bij het free-lancen van vroeger) géén risico voor wat betreft de inhouding van loonheffingen. En dat is heel prettig voor de vereniging. Als er eventueel iets niet klopt met die Var, gaat de fiscus natuurlijk nu wel naar de trainer voor verhaal.
Toch een paar nadelen van de Var
We kunnen niet anders zeggen dan dat de Var-regels minder geharrewar opleveren dan vroeger de free-lance-regels waar heel wat procedures over zijn gevoerd. Zoals altijd heeft ook hier de medaille een keerzijde:
- de trainer is als het ware zelfstandig ondernemer, met alle risico’s van dien. Hij geniet bijvoorbeeld geen enkele ontslag-bescherming zoals werknemers die wèl hebben. De vereniging aan de andere kant heeft formeel geen echte zeggenschap: zij is immers geen “baas” van de trainer.
- de trainer is (uiteraard) niet verzekerd voor de werknemersverzekeringen. Dit betekent bijv. dat bij ziekte of bij een blessure hij niet wordt door-betaald. Gezien het feit dat de premie van een arbeidsongeschiktheids-verzekering erg hoog is en dus bijna nooit voorkomt, kun je echt spreken van een redelijk hoog risico. Een blessure is immers zo opgelopen……… En als de opdracht eindigt, komt hij niet in aanmerking voor WW.
- de VAR-trainer dient te verklaren dat de werkzaamheden meestal zonder toestemming van de opdrachtgever door iemand anders kunnen worden uitgevoerd. In de sport zal dit in de praktijk echter op zijn zachtst gezegd niet altijd kloppen of in elk geval ten minste niet prettig zijn voor de leerlingen………
- de trainer heeft zelf de administratieve rompslomp van facturering en van het betalen van inkomstenbelasting, BTW, ZVW en van een beroepsaansprakelijkheids-verzekering (om over pensioen nog maar te zwijgen). Kortom, hij krijgt een zak met geld en moet het zelf maar uitzoeken.
Conclusie
Het succes van de Var in de sportsector is begrijpelijk. Trainers en sportverenigingen zijn er blij mee. Of echter voldoende is stilgestaan bij de behoorlijk fikse nadelen, wagen wij te betwijfelen……….. .