Een bij velen levende vraag is de kwestie van de aansprakelijkheid. In hoeverre kan een sporter zijn/haar trainer -en eventueel ook de sportvereniging- aansprakelijk stellen voor blessures die worden opgelopen tijdens de training ? En hoe zit dat tussen de spelers onderling ?
In het algemeen is het zo dat pas als de trainer duidelijk grote fouten heeft gemaakt, hij voor de schade opdraait. Hierbij is bijvoorbeeld te denken aan het geval dat hij in het geheel geen toezicht heeft gegeven tijdens de training of aan het geval dat er bijv. zeer slechte en foutieve instructie was, waardoor een sporter bepaald letsel oploopt. Om zijn risico’s te beperken, doet de trainer er dan ook goed aan een beroepsaansprakelijkheidsverzekering af te sluiten.
Daarnaast kan ook de sportclub aansprakelijk worden gesteld. Het is immers een maatschappelijk aanvaard gegeven dat een vereniging verantwoordelijk is voor de veiligheid van leden en bezoekers. Er rust eigenlijk een soort zorgplicht op een club, sportschool of organisator. Met name indien de trainer in loondienst is, kan er sprake zijn van aansprakelijkheid voor een trainer.. Maar zelfs buiten dienstverband zal degene die aan een ander werkzaamheden opdraagt en er leiding over behoudt, aansprakelijk kunnen zijn voor de binnen de taakvervulling gemaakte grote fouten van de trainer.
Kortom, het is mede in het licht van het bovenstaande als sportvereniging zaak een goede, dat wil zeggen niet te lage, aansprakelijkheidsverzekering af te sluiten. Duik dus allen in uw polis en controleer of alle mogelijke betrokkenen verzekerd zijn: de club zelf, het bestuur, de leden, de trainer, de vrijwilligers, de scheidsrechters en de toeschouwers. Bij eventuele juridische geschillen speelt in dit kader o.a. nog een tweetal andere vragen een rol:
- is de trainer voldoende deskundig (even tussen haakjes: er is geen enkele wettelijke regeling die voorschrijft dat een trainer gediplomeerd moet zijn !);
- is het gebruikte materiaal deugdelijk.
Als dit allemaal in orde is (dus verzekering, trainer en materiaal) dan is voor de vereniging met dit aansprakelijkheidsrisico in het algemeen wel te leven.
SPELERS
Een andere zaak is de aansprakelijkheid tussen spelers onderling. Per tak van sport zijn de blessurerisico’s verschillend, dat is duidelijk. Het bijzondere van sport is dat je dit risico als het ware eigenlijk aanvaardt als je de baan op of het veld inloopt. Je calculeert een “normale” blessure, opgelopen bij een “normale” handeling van tegenstander of medespeler, in. Een simpele spelovertreding is bijv. dan ook meestal zeker niet voldoende om zonder meer te kunnen spreken van een onrechtmatige handeling. Het moet echt duidelijk gaan om buitensporige gedragingen wil je je medespeler of tegenstander kunnen aanspreken voor de geleden schade.